Photo: Renée Lorie
Dutch-language version included below
"The book is about those who are stranded close to the sea but at the same time about all of us, who will have to accept that learning to sail or float on water will increasingly be our fate if we do not succeed to work together to contain the rise in sea levels."
Imagine a world in which every individual has the fundamental right to be reborn. This vain dream haunts Ground Sea, Hilde Van Gelder's associative travelogue, which takes Allan Sekula's sequence Deep Six / Passer au bleu (1996/1998) as a touchstone for a dialogue with more recent artworks zooming in on the borderscape near the Channel Tunnel. "When I became acquainted with the photo series Calais, 2006- by Bruno Serralongue as well as the films of Sylvain George, I knew for sure that there was an extensive writing project in here.", explains Hilde Van Gelder
Briefly and concisely explain in plain language what the book is about.
Using both photographic artworks and its own fieldwork on the ground, Ground Sea observes that the inability of Western Europeans to meaningfully deal with the ongoing influx of people seeking a better life is causing not only a humanitarian but also an ecological catastrophe in and around the Dover Strait.
What or who inspired you to choose this topic?
The American artist Allan Sekula recommended that I study his Deep Six / Passer au bleu (1996/1998) in 2005. This photo-textual work documents the living situation in the Calaisregion shortly after the opening of the Channel Tunnel. When, a few years later, I became acquainted with Bruno Serralongue's photographic series Calais, 2006- as well as Sylvain George's films on the theme, I was sure that there was an extensive writing project in here. It was titled Ground Sea, with a double meaning. The book is about those who are stranded close to the sea but also about all of us who will have to accept that learning to sail or float on water will increasingly be our fate if we do not manage to work together to contain the rise in sea levels.
Do you have any reading suggestions to share (books, blogs, journals, ...) for anyone who wants to know more about the subject?
I recommend anyone interested in this topic to subscribe to the press review of the European Council on Refugees and Exiles (ECRE). On a weekly basis they will send you an email that keeps you up to date with all developments in the EU and even beyond.
How did the writing process for this book go? Did you experience anything surprising, amusing or strange?
During the first two years, in 2015-2016, I was convinced that it would be a classical photo-theoretical study. But in the absence of artistic cases to fill an entire book, the need to go on the ground myself and develop a more in-depth understanding of the situation grew. Thus, early in 2017, I began making notes and small gouache paintings in my so-called Kliederboek (mess book, scribble book). This form of work was a response to my experiences there. Whilst messing about with paint I found the time and peace to think about what exactly I had seen and experienced in and around Calais. Eventually, to my surprise, a photographic practice emerged from this, which I describe in the book as "making marginal notes" to the larger story I am telling (doodling in English). Because I was so surprised by this happening (I had never felt the need to illustrate my texts with homemade photographs until then), I recently wrote another short manifesto about this ("Breakwater. A Manifesto for Weak Images"), which was published in the sea map that Romy Delange and Othillia G⸺ made with a selection of my "doodles" for De Blinkerd Editions (Dover and Calais to Dunkerque and Ramsgate, 2021).
What would you like readers to remember about your book?
That while it is important to have a clear plan in mind while writing a book, it is at least as vital to follow your intuition and be open to unexpected paths or discoveries. W.G. Sebald described this approach as "working wildly": at first glance, that seems associative-rumpy, but it is not at all. Sebald compares the method to the way a dog follows a trail until it finds a spoon. If you open yourself up to this, new perspectives show up and you can get totally different insights about the reality in which we find ourselves. I hope that readers will feel inspired by the introduction to the many discoveries I have made in this way.
Do you have any plans yet for another publication? What will it be about? Would you consider publishing the book open access?
Certainly. For this next publication project, I am striving to find a balance between two extremes that together will pursue the same goal: to claim nature's right to rebirth through poetic image and language metaphors on the one hand, and through persistent (voluntary) social commitment on the other.. The motto is "ring the bells that can still ring" (after Leonard Cohen), but this basic fact will certainly become more concrete. Calais and the hinterland of northern France do continue to play a central role. The Indo-European root of the word Calais (Kales) is "kal." It means "brilliant," "glittering," or "beautiful." That quest to recover lost beauty continues to inspire me immensely.
Read more on the book's dedicated website: www.groundsea.be
Ground Sea
Photography and the Right to Be Reborn
Hilde Van Gelder
TWO-VOLUME SET
paperback, ebook
“Het boek gaat over hen die gestrand zijn vlak bij de zee maar tegelijk ook over ons allemaal, die zullen moeten aanvaarden dat leren varen of drijven op water steeds meer ons lot zal zijn als we er niet samen in slagen om de stijging van de zeespiegel onder controle te houden.”
Stel je een wereld voor waarin elk individu het fundamentele recht heeft om herboren te worden. Deze ijdele droom waart rond in Ground Sea, Hilde Van Gelder's associatief reisverslag, dat Allan Sekula's sequentie Deep Six / Passer au bleu (1996/1998) als toetssteen neemt voor een dialoog met recentere kunstwerken die inzoomen op het grenslandschap nabij de Kanaaltunnel. “Toen ik kennismaakte met de fotoreeks Calais, 2006– van Bruno Serralongue alsook met de films van Sylvain George, wist ik zeker dat hier een omvangrijk schrijfproject inzat.”, aldus Hilde Van Gelder
Leg in één zin uit waar het boek over gaat.
Zowel aan de hand van fotografische kunstwerken als op basis van eigen veldwerk ter plaatse stelt Ground Sea vast dat het onvermogen van West-Europeanen om betekenisvol om te gaan met de aanhoudende toestroom van mensen op zoek naar een beter bestaan, niet alleen een humanitaire maar ook een ecologische catastrofe veroorzaakt in en rond het Nauw van Calais.
Wat of wie heeft je geïnspireerd om voor dit onderwerp te kiezen?
De Amerikaanse kunstenaar Allan Sekula raadde me in 2005 aan om zijn Deep Six / Passer au bleu (1996/1998) te bestuderen. Dit foto-tekstuele werk documenteert de leefsituatie in de Calaisis regio kort na de opening van de Kanaaltunnel. Toen ik enkele jaren later kennismaakte met de fotoreeks Calais, 2006– van Bruno Serralongue alsook met de films van Sylvain George over het thema, wist ik zeker dat hier een omvangrijk schrijfproject inzat. Het kreeg de titel Ground Sea, met een dubbele betekenis. Het boek gaat over hen die gestrand zijn vlak bij de zee maar tegelijk ook over ons allemaal, die zullen moeten aanvaarden dat leren varen of drijven op water steeds meer ons lot zal zijn als we er niet samen in slagen om de stijging van de zeespiegel onder controle te houden.
Heb je leestips – boeken, blogs, tijdschriften, ... – voor wie meer over het onderwerp wil weten?
Ik raad iedereen met interesse voor dit onderwerp aan om zich te abonneren op het persoverzicht (“press review”) van de European Council on Refugees and Exiles (ECRE). Wekelijks sturen ze je dan een email die je helemaal up-to-date maakt van alle ontwikkelingen in de EU en zelfs ook daarbuiten.
Hoe verliep het schrijfproces voor dit boek? Heb je iets verrassends, grappigs of vreemds meegemaakt?
Tijdens de eerste twee jaren, in 2015-2016, was ik ervan overtuigd dat het een klassieke foto-theoretische studie zou worden. Maar bij gebrek aan artistieke casussen om een heel boek mee te vullen, groeide de behoefte om zelf ter plaatse te gaan en een meer diepgaand begrip van de situatie te ontwikkelen. Zo begon ik vroeg in 2017 met het maken van notities en kleine gouacheschilderijtjes in mijn zogenaamde Kliederboek (mess book). Deze vorm van werken was een antwoord op mijn ervaringen daar. Tijdens het “kliederen” vond ik de tijd en rust om na te denken over wat ik nu juist allemaal had gezien en meegemaakt in en rond Calais. Uiteindelijk groeide daaruit, tot mijn verbazing, een fotografische praktijk die ik in het boek omschrijf als “kanttekeningen plaatsen” bij het grotere verhaal dat ik vertel (doodling in het Engels). Omdat ik zo verrast was over dit gebeuren (ik had tot dan toe nooit de behoefte gehad om mijn teksten te illustreren met zelfgemaakte foto’s), heb ik hierover recent nog een kort manifest geschreven (“Breakwater. A Manifesto for Weak Images”), dat gepubliceerd is in de zeekaart die Romy Delange en Othillia G⸺ maakten met een selectie van mijn “doedels” voor De Blinkerd Editions (Dover and Calais to Dunkerque and Ramsgate, 2021).
Wat wil je dat de lezers van je boek onthouden?
Dat het weliswaar van belang is om een duidelijk plan voor ogen te hebben tijdens het schrijven van een boek, maar dat het minstens even vitaal is om je intuïtie te volgen en je open te stellen voor onverwachte pistes of ontdekkingen. W.G. Sebald beschreef deze aanpak als “wild werken”: op het eerste zicht lijkt dat associatief-rommelig, maar dat is het helemaal niet. Sebald vergelijkt de methode met de manier waarop een hond een spoor volgt, totdat hij een lepel vindt. Als je je hiervoor openstelt, tonen zich nieuwe perspectieven en kan je totaal andere inzichten krijgen over de werkelijkheid waarin we ons bevinden. Ik hoop dat de lezers zich geïnspireerd zullen voelen door de kennismaking met de vele ontdekkingen die ik zo heb gedaan.
Heb je plannen voor een volgende publicatie? Waar zal die over gaan?
Zeker. Voor dit volgend publicatieproject streef ik naar het vinden van een balans tussen twee uitersten die samen hetzelfde doel voor ogen gaan houden: enerzijds via poëtische beeld- en taalmetaforen, anderzijds met doorgedreven (vrijwillige) maatschappelijke inzet het recht op wedergeboorte voor de natuur opeisen. Het motto is “luidt de bellen die nog kunnen luiden” (naar Leonard Cohen), maar dit basisgegeven zal zich zeker nog meer concretiseren. Calais en het hinterland van Noord-Frankrijk blijven wel een centrale rol spelen. De Indo-Europese wortel van het woord Calais (Kales) is “kal”. Dat betekent “schitterend”, “glinsterend”, of “mooi”. Die zoektocht naar het terugvinden van verloren gegane schoonheid blijft me mateloos inspireren.
Lees meer op de website van het boek: www.groundsea.be
Ground Sea
Photography and the Right to Be Reborn
Hilde Van Gelder
TWO-VOLUME SET
paperback, ebook
